استاد مهدی سمندری: ما در محضر این عارف ربانی یعنی علامه حسن حسن زاده آملی شاگردی کردیم. خودمان هیچ هیچ هیچ هستیم اما ولی وقتی ایشان در دروس به تدریس عرفان رسیدند دیدیم قرآن، محض عرفان است.
استاد مهدی سمندری: کتاب تفسیر المیزان بیست جلد است که در طول بیست سال توسط استادم علامه طباطبایی نگاشته شد. ما سه سال محضر ایشان درس خواندیم. آن موقع این تفسیر چاپ نشده بود لذا ایشان می گفتند و ما می نوشتیم. جلد آخر این تفسیر در بیست و سوم ماه مبارک رمضان به پایان رسید. یعنی لیله جُهَنی.
ماجرای لیله جُهَنی این است که شتر چرانی به اسم جُهَنی آمد خدمت رسول الله (ص) و عرض کرد من نمی توانم هر شب قدر خدمت شما برسم. آن شب قدر حقیقی را به من بفرمائید. رسول الله فرمودند شب بیست و سوم رمضان بیا و پس از آن این شب به لیله جُهَنی معروف شد.
الغوث الغوث گفتن در آن شب خوب است اما ایشان (علامه طباطبایی) در آن شب مشغول نگارش تفسیر بودند.
۲۴
مرداد
استاد مهدی سمندری: روخوانی ظاهر قران فارغ از فهم معنی و تدبر در آن چندان به درد نمی خورد. به قول استادم قرآن مانند اقیانوس است. عده ای لبی تر می کنند و عده ای جرعه ای می نوشند و عده ای غرق می شوند. باید غرق شد. معنای قران هم بی نهایت است. برای مثال امام علی علیه السلام می فرمایند انا نقطه بین الباء. این یعنی چه؟
۲۴
مرداد
تلمیذ: در محضر استاد مهدی سمندری بودم. تبلت و کتاب قرانی در دستم بود. سهوا تبلت را بر روی قران گذاشته بودم. استاد فرمودند: آن چیست ؟
تلمیذ: عرض کردم تبلت است.
استاد: آن را روی قرآن نگذارید. علامه روزی احتیاج به قرآن داشتند، فرمودند آیا در محضر قرآن هستید؟ نفرمودند آیا قرآن در محضرتان هست. این ناشی از ادب بالای این مرد بزرگ است. همین علامه بزرگوار می فرمودند در اتاقی که قرآن هست پا به سمت قران دراز نکنید. طوری باشد که احترام قرآن حفظ شود.
۱۵
مرداد