معنای تقوا

استاد مهدی سمندری: تصور کنید که در یک بیابان بی آب و علفی به یک چشمه رسیده اید و آبی به صورت زده ولی می بینید که بیابان در پیش است. می روید تا می رسید به جایی که خار مغیلان دارد.
علامه طباطبایی می فرمودند: تقوا یعنی اینکه در چنین بیابان پر خاری پا که بر زمین می گذاریم مدت زیادی طول می کشد تا پای دوم را بگذاریم چون اطرافمان پر از خار است. این راه هم به زودی تمام نمی شود و کاروان هم رفته است و بیابان هم در پیش است.

یادی از استاد

استاد مهدی سمندری: شعری از استادم علامه طباطبایی برایتان بخوانم:

مهر خوبان دل و دین از همه بی پروا برد
رخ شطرنج نبرد آنچه دل شیدا برد
من به سرپنجه خورشید نه خود بردم راه
ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد
من خسی بی سر و پایم که به سیل افتادم
او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
کف مینوی تو بود و رخ نیکوی تو بود
یک به یک جلوه ز من نام و نشان یکجا برد
علامه طباطبایی خیلی بکاء بودند جانم. یکی از شاگردانشان نقل
میکرد وقتی در حضور ایشان بیت زیر عر خوانده شد ایشان که در
دستانشان دستمالی بود، هر هر اشک می ریختند.
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

لگد به جنازه شیطان نزنید

استاد مهدی سمندری: فان النفس امارة بالسوء: نفس اماره به بدی است. اماره صیغه مبالغه است. یعنی خیلی امر می کند. نفس انسان را بسیار به بدی امر می کند:

نفس اژدرهاست او کی مرده است؟
از غم بی آلتی افسرده است

استاد علامه حسن زاده آملی روحی فداه می فرمود: هنگامی که دارید نماز میخوانید شیطان در نماز می آید. لگد به مرده شیطان لعین رجیم نزنید. نمازتان را بخوانید. توجهتان الی الله باشد.
استاد دیگرم علامه سید حسین طباطبایی رضوان الله تعالی علیه و روحی فداه می فرمودند: یک روزی آمدم نماز بخوانم که مشاهده کردم دو تا حوری در دو طرفم ایستادند و از من تمنا داشتند. وقتی تکبیر نماز را گفتم و وارد نماز شدم دیگرچیزی نفهمیدم. اما وقتی که نماز تمام شد برای آن ها غصه ام شد که چرا به آن ها توجه نکردم.

ذکر ذرات وجود

استاد مهدی سمندری:  استادم علامه طباطبایی می فرمود کسی را سراغ دارم که ذرات وجود به نحوی در گوش سِر و قلبش همان ذکر را ولوله می کنند که نمی گذارند نمازش را بخواند. ایشان نفرموده بود که آن شخص چه کسی است. اما میدانیم که آن شخص خود ایشان بود زیرا که حالات ایشان را میدانیم.

تالیف در شب قدر

استاد مهدی سمندری: کتاب تفسیر المیزان بیست جلد است که در طول بیست سال توسط استادم علامه طباطبایی نگاشته شد. ما سه سال محضر ایشان درس خواندیم. آن موقع این تفسیر چاپ نشده بود لذا ایشان می گفتند و ما می نوشتیم. جلد آخر این تفسیر در بیست و سوم ماه مبارک رمضان به پایان رسید. یعنی لیله جُهَنی.
ماجرای لیله جُهَنی این است که شتر چرانی به اسم جُهَنی آمد خدمت رسول الله (ص) و عرض کرد من نمی توانم هر شب قدر خدمت شما برسم. آن شب قدر حقیقی را به من بفرمائید. رسول الله فرمودند شب بیست و سوم رمضان بیا و پس از آن این شب به لیله جُهَنی معروف شد.
الغوث الغوث گفتن در آن شب خوب است اما ایشان (علامه طباطبایی) در آن شب مشغول نگارش تفسیر بودند.

دیگر پیدا نمی شود!

استاد مهدی سمندری: آیا مانند علامه طباطبایی دیگر پیدا می شود؟ سید حسین طباطبایی صاحب المیزان در تفسیر قرآن. بنده سه سال شاگرد ایشان بودم و از وَعَلََّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلََّهَا ثُمََّ عَرَضَهُمْ عَلَی الْمَلاَئِکَةِ فَقَالَ « اول قرآن تا آیه بقره آیه 07 (، را محضر (» أَنبِئُونِی بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ایشان درس گرفتم.
از محضر علامه حسن زاده آملی هفت سال صباحا و مسائا بهره بردم و در ماه مبارک نیز سحرگاهان نیز با ایشان درس داشتیم. آیا مانند آیت الله بروجردی دیگر پیدا می شود؟ سه سال شاگرد ایشان بودم.
تلمیذ: چرا دیگر مانند این حضرات پیدا نمی شود؟
جناب استاد: زیرا که امروز حلال و حرام به هم آمیخته شده است.